Sinds een paar weken heb ik me verdiept in de beruchte eetbare paddenstoelen. Het blijkt aan de ene kant vrij makkelijk te zijn en aan de andere kant heel moeilijk. De makkelijke kant: er zijn een aantal paddenstoelen heel makkelijk te herkennen en niet te verwarren met giftige soorten. Ze hebben een gekke vorm, kleur of buisjes in plaats van lamellen. De moeilijke kant is dat als je verder dan die makkelijke wilt gaan je echt goed moet kunnen determineren, ze kunnen erg op elkaar lijken door vooral de verschillende stadia waarin ze kunnen groeien (jong, oud..)
