Mijn ‘extreme’ leven

14marin3

De middelmaat past niet zo goed bij mij. Vroeger kleedde ik me al anders, vond ik het leuk om op te vallen. Met gekke hoedjes, knalrood haar, zelfgemaakte jurken en de wereld aan sieraden. Ook keek ik graag naar Joris Showroom, mensen die anders leven vond ik zeer inspirerend en fascinerend.

file-27
Later ging ik me meer schikken, vond ik het fijn om bij de groep te horen en vooral niet te raar te doen. Maar na twee jaar was dat wel weer genoeg en werd ik veganist, iets wat ik daarvoor altijd ‘extreem’ vond.
Ook heb ik een tijdje als ‘fruiteter’ geleefd en at ik wekelijks kilo’s en kilo’s fruit. Voor de Groene Meisjes schreef ik daar vier jaar geleden een post over.

Sinds 4/5 jaar ben ik in stapjes steeds ‘extremer’ gaan leven. De televisie vloog de deur uit, eveneens als shampoo en ‘verzorgingsproducten’. Een rijbewijs, daar heb ik nooit de behoefte aan gehad. Ook begon ik steeds meer biologisch te kopen en ontmoette ik meer mensen die dezelfde idealen hadden. Rob Greenfield en No impact Man waren grote online inspiratiebronnen.
Lees verder “Mijn ‘extreme’ leven”

Dagboek Oktober

Oktober, oktober. Wat deed ik ook alweer in deze maand?
Ik bekeek veel afleveringen van ‘Het Goeie Leven‘ over moestuinders die met elkaar de strijd aangaan en koken op vuur, ik probeerde minder online te zijn (ha, geen goede combinatie met ‘het Goeie leven’) en leefde zonder Iphone, ik was jurylid bij de verkiezing ‘Streekboer van het jaar’ en gaf daar een lezing over lokaal eten. Ik had mijn derde permacultuur dag en kreeg de sleutel van m’n tuin!
Lees verder “Dagboek Oktober”

Dagboek: September

Hoi!
Mijn laatste ‘dagboek’ post schreef ik op 11 augustus, alweer twee maanden geleden. Het blijft mooi om terug te kijken op de afgelopen maand(en), ik voel me zo dankbaar voor de leuke en bijzondere dingen die ik mee maak en de mooie mensen die ik ontmoet. De tijd vliegt voorbij waardoor ik vaak vooral bezig ben met wat nog komen gaat, maar soms is het even fijn om stil te staan bij de mooie dingen die je al hebt gedaan en die op dit moment gebeuren. 

Lees verder “Dagboek: September”

Lokaal eten – Dag 97

Stiekem staat deze blogpost al een tijdje op mijn to-do lijstje, maar wordt ie steeds een dag verplaatst. Helaas, het succes verhaal wat ik liever had willen schrijven bestaat niet, maar van een weg vol hobbels leer je uiteindelijk meer, toch?

Het liefst had ik geschreven dat overal mijn eigen eten/salade/thee mee naar toe gaat, alles wordt afgeslagen wat niet lokaal is en ik nog nooit zo gelukkig ben geweest dankzij het 95% lokaal eten.
Helaas helaas. Ik merk: totaal lokaal eten in de tijd waarin we nu leven is vrijwel onmogelijk. Eten is zo’n groot deel van de samenleving. En als dit het eten van de boeren uit de omgeving zou zijn zou het natuurlijk een ander verhaal zijn, maar dat is niet het geval.

In de eerste maand was mijn motivatie zo groot dat het me makkelijk afging. Ik sleepte overal bakjes mee naar toe, sloeg al het aangeboden eten af en dronk op feestjes water uit de kraan of meegenomen appelsap.
Maar na zo’n veertig dagen was deze piek voorbij en werd het ‘exotische’ eten en drinken verleidelijk.
Ik ging me irriteren aan de lokaal-eten-bubbel waarin ik leefde. Een bubbel waarin ik niet of moeilijk uit eten kon, feestjes of festivals als lastig zag en ik een kopje thee in de stad drinken al als een groot avontuur beschouwde. (‘is de munt uit eigen tuin?’)
Lees verder “Lokaal eten – Dag 97”

Dagboek: Zomerse dagen in Nederland

Mijn zomer bestaat uit groen, groen, groen en met als schril contrast kleine oogjes door m’n laptop.
Een beetje een non, een super sociaal persoon en iets daar tussenin.

Schermafbeelding 2016-08-10 om 16.54.33
– Door de ‘Wildpluk Woensdag Groningen‘ facebook groep raapte ik samen met anderen vele kilo’s mirabelle pruimen. Als de grond bezaaid ligt met mirabelle pruimen kun je moeilijk met één luttele kilo naar huis gaan, dan denk je: ‘meeeeer’

Thuis maakte ik voor het eerst in mijn leven jam. (hoe kun je als zesentwintig jarige nog nooit jam hebben gemaakt?) Na uren potjes steriliseren, mirabelle pruimen ontpitten en jam maken was het opeens 1 uur ’s nachts en was er nog maar drie kilo verwerkt.
De rest werd weer doorgegeven aan andere jam-maak-liefhebbers. In ruil daarvoor kreeg ik een potje pruimenjam en van iemand anders drie lokale appels. Ruilhandel, ik hou er van!
Lees verder “Dagboek: Zomerse dagen in Nederland”