Wildpluk Woensdag: Herderstasje en Pinksterbloem

Op pad ben ik gegaan, op zoek naar nieuwe wildpluk planten. Herderstasje zie ik sinds een maand overal staan, je herkent ze aan de hartvormige blaadjes. Ik ben helaas alleen nog geen plekje tegengekomen waar ik ze durf te plukken. (ze stonden op honden uitlaatplekken of dichtbij verkeer)
Van de pinksterbloemen dacht ik dat ze allang waren uitgebloeid, maar afgelopen weekend kwam ik opeens een veldje pinksterbloemen tegen, perfect voor wildpluk woensdag.

Deze week kocht ik op marktplaats tussenringen voor mijn camera, deze werken hetzelfde als een macro lens (maar zijn veel goedkoper) waardoor ik de volgende keer nog dichterbij kan komen. Ojee, ik word opeens een serieuze natuurfotograaf, wie had dat ooit gedacht. Maar wat is er nou mooier dan natuur fotograferen, de natuur heeft alles al in zich, de mooiste kleuren, vormen en texturen.De komende week verblijf ik in Rotterdam en zal ik eens op zoek naar het wilde leven daar.

Herderstasje

Geschiedenis: De driehoekige vruchtjes, hauwtjes, lijken op de tasjes die herders (pastoris) of boeren vroeger bij zich hadden.
In de maag van de Tollundman, het veenlijk uit de 5e eeuw voor Christus, zaten zaden van het herderstasje.
Tijdens de Middeleeuwen werd het tegen kiespijn gebruikt. Men geloofde dat als de patiënt het takje van het herdertasje links in de hand hield de bloeding van het rechterneusgat zou verdwijnen en omgekeerd. In Ierland waren herders er lange tijd van overtuigd dat wanneer een schaap een ketting gemaakt van herderstasje droeg, deze onvindbaar of onzichtbaar was voor wolven. Tijdens WOI had de reguliere geneeskunde grote interesse voor het kruid, omdat men naar een middel zocht om twee klassieke geneesmiddelen te vervangen, die schaars waren geworden door de oorlog, namelijk Moederkoren en de Canadese Geelwortel.

Geneeskrachtig: In Engeland wordt het kruid ook wel ‘moederhart’ genoemd, wat aangeeft dat het een nuttig kruid is bij vrouwenklachten.

Bij sterke menstruatiebloedingen helpt de thee indien 8 tot 10 dagen voor de maandelijkse periode dagelijks twee koppen gedronken worden; per kop een overvolle theelepel herderstasje. Het herderstasje werkt regulerend op bloedsomloop en bloeddruk. Dit betekent dat bij diegene met een te lage bloeddruk de bloeddruk zal verhogen en omgekeerd. De plant helpt ook bij hevige menstruele bloedingen en bij bloedingen na een bevalling.

Verder is het herderstasje ook werkzaam bij maagpijn, wekt de eetlust op en stimuleert de spijsvertering. Ook zou het spierversterkend werken en helpen bij bekkeninstabiliteit.

Als je een wondje hebt, kan je er gekneusde bladeren op leggen: het is bloedstelpend.

Gezondheid: Herderstasje heeft een hoog kaliumgehalte, en bevat veel vitamine A,B en C.

Toepassing: Je kunt de jongere bladeren en stengels gebruiken. Je kunt ze in de salade of soep verwerken of thee van zetten. Ze smaken als waterkers.

Bronnen: kruidenkriebels en plantaardigheden

Pinksterbloem

Geschiedenis: In een vrijwel uitgestorven folkloristisch voorjaarsfeest werd rond Pinksteren uit de jonge meiden van het dorp een “Pinksterblom”, of Pinksterbruid gekozen, die daarna met bloemen en sieraden opgesmukt zingend en bedelend door het dorp trok.
In Keltische mythes werd de plant als heilig kruid voor elven gezien en de plant mocht niet geplukt worden. In Frankrijk dacht men dat je in de toekomst door een adder zou worden gebeten als je de plant plukte en in de Duitsland dacht men weer dat dan de bliksem zou inslaan in je huis of dat je zelf door de bliksem getroffen zou worden. Vroeger kon je pinksterbloemen kopen op de groentemarkt.
Geneeskrachtig: De Pinksterbloem is een oud geneeskruid en werd in de volksgeneeskunde toegepast bij scheurbuik (vitamine C), krampen en chronische huidkwalen. In de traditionele kruidengeneeskunde is pinksterbloem gewaardeerd voor zijn antireumatische, krampstillende, windafdrijvende, spijsverteringsbevorderende, diuretische en stimulerende werking.
Gezondheid: Pinksterbloemen bevatten veel vitamine C, mineralen en mosterdolie.
Toepasbaar: De bladeren en de jonge scheuten kunnen rauw of gekookt worden gegeten. De bladeren kunnen zowel mild als scherp smaken en kunnen aan een salade worden toegevoegd. De bladeren en scheuten worden in de lente verzameld. Bloemen en bloemknoppen zijn lekker pittig en kunnen rauw worden gegeten en geven een goede smaak aan salades. Ook kun je er thee van zetten.

Bronnen: wikipedia en tallsay