Deze week ontdekte ik vele nieuwe soorten wildpluk planten. Althans, ik had ze alleen nog maar in de virtuele wereld gezien, in de echte wereld nog niet.
Afgelopen weekend bezocht ik Den Haag voor een rondleiding door twee permacultuur tuinen (waarover donderdag meer) en een concert van Xavier Rudd.
Op de permacultuur tuinen ontdekte en fotografeerde ik klein hoefblad en daslook. De volgende ochtend was mijn plan om een uurtje in het Haagse Bos rond te lopen, maar uiteindelijk is dit bij dertig meter gebleven, het bos zat vol nieuwe wildpluk juweeltjes! Nieuw voor mij: zevenblad, hondsdraf, look zonder look. Ook was er speenkruid, daslook, veldkers, vogelmuur, zuring en kleefkruid te zien. Een waar wildpluk paradijs. Bijzonder om zo elke week iets nieuws te leren. De natuur komt tot leven, een fiets- of wandeltocht wordt een hele andere ervaring omdat er zoveel te ontdekken valt.
Als je eenmaal weet hoe je speenkruid kunt herkennen zie je het overal. Sinds een week (of twee) staat speenkruid in bloei waardoor je ze nog veel beter kunt herkennen: overal zie je gele bloemetjes. Dit weekend zag ik ze zelfs vanuit de trein staan.
Geschiedenis: Speenkruid werd van de 16e tot 19e eeuw meegenomen op lange zeereizen waarbij altijd een tekort was aan verse groente en fruit en dus vitamine C. Bij het drogen van de oudere bladeren ontstaat er een giftige stof; van het poeder hiervan werd vroeger in de Europese Alpen een vergif gemaakt wat op pijlen werd gesmeerd.
Geneeskrachtig: In de volksgeneeskunde werden vanwege de samentrekkende werking de knolletjes en de wortelstok gebruikt tegen wratten en aambeien. Aambeien werden ook wel ‘speen’ genoemd, vandaar weer de naam speenkruid.
Toepassing: Gebruik de jonge bladeren in soepen, salades of groene saus. De wortelknolletjes zijn mini-aardappeltjes met dezelfde textuur en smaak. Je kunt ze rauw eten. Gekookt kunnen ze door de salade of gewoon als hapje. De bloemknoppen kunnen als kappertjes worden ingelegd.
Reinigend gezichtswater tegen rimpels en wijde poriën: Kook een hand vol speenkruidbladeren in een halve liter water en laat afkoelen. Zeef het aftreksel. Met deze lotion kan het gezicht gereinigd worden en in de koelkast 2-3 dagen bewaard worden.
Kleefkruid
Vroeger was het een mooi spelletje, stiekem kleefkruid op iemand gooien en dan hopen dat diegene het pas uren later door had. Nooit gedacht dat je dat leuke plantje zou kunnen eten.
Als je twijfelt of je kleefkruid in handen hebt kom je er snel achter: gooi het stiekem op iemand (of op jezelf), blijft het hangen: kleefkruid, zo niet dan heb je iets anders in handen.
Geschiedenis: In vroegere tijden maakte men in Europa een zeef van kleefkruid. Hiermee werd melk gezeefd om kaas te maken. Tegenwoordig maken kaasfabrieken kaas met stremsel, een product uit de maag van koeien, maar het kan ook met kruid. Vroeger maakten ze een prop van kleefkruid en gebruikten dit als zeef om vloeistoffen te reinigen van stof en vliegjes.
Geneeskrachtig: Het kruid wordt in de traditionele kruidengeneeskunde of fytotherapie voorgeschreven bij allerlei huidaandoeningen zoals eczeem, wondjes, zweren, irritaties en schrammen. Je kunt het sap van kleefkruid gebruiken om op de schram of wond te leggen. Eczeem wordt behandeld door de aangetaste plek in te smeren met kleefkruidsap. Vervolgens wordt er een natte omslag omheen gedaan. Bij de behandeling van aandoeningen waarbij het lymfestelsel was betrokken werd graag gebruik gemaakt van kleefkruid. Maar men ontdekte ook dat door kleefkruid het bloed een betere kwaliteit kreeg en dat het kruid een vochtafdrijvende werking had wanneer iemand veel vocht vasthield.
Toepassing: Je oogst de jonge sappige scheuten, die je zowel rauw als gekookt kunt eten. Rauw vinden veel mensen de harige struktuur van het kleefkruid niet prettig. Maar als je het blend door een smoothie of ontsapt in een slowjuicer of sappers, heb je daar geen last van. Ook fijn gesneden meegekookt in de soep, een stamppot of stoofpotje is het kleven van het kruid geen probleem meer.
Je kunt kleefkruid één minuut weken in kokend water, zodat het niet meer kleeft. Het is te gebruiken in salades of als groente door warm eten. Je kunt ook thee van kleefkruid maken.
Als je de zaadballetjes droogt, roostert en maalt, dan heb je een surrogaat voor koffie. De gebrande wortel van het kruid kan Cichorei vervangen.
Groene Avonturen 
Ik heb zalf gemaakt van kleefkruid voor een jongetje met eczeem, anders kreeg hij zalf met hormonen.
De moeder heeft het geprobeerd en de jongen groeide over zijn eczeem heen en hoefde geen hormonen zalf.
Fantastisch plantje kleefkruid!!!
Tegen aambeien heb ik speenkruid zalf gemaakt en verrijkt met Hamamelis, goudsbloemen en smeerwortel, let er op speenkruid kan irritatie op wekken in de streek van de aambeien!
Probeer eens wat uit bij jezelf ( uitgezonderd salades), dat werkt beter dan zo uit een boek wat gebruiken.
Je hebt wel een leerzame blog!
Het doet me goed dat jonge mensen zo bezig zijn!!!!
LikeLike
Wauw, wat bijzonder. Ik had inderdaad gelezen over eczeem en kleefkruid, maar dat het zo effectief werkt wist ik niet.
Dankje, leuk om te horen!
LikeLike
Ik wist helemaal niet dat je kleefkruid kon eten! Heb er vroeger als kind veel mee gespeeld :).
Ik vind je Wildpluk Woensdag artikelen echt leuk, ik sla ze op want ik wil binnenkort hier ook mee aan de slag. En heel fijn dat je er collages maakt, die kan ik dan mooi op mijn smartphone opslaan!
LikeLike
Wat fijn dat je er iets mee kunt, ik maakte voor mezelf altijd collages om op te slaan op m’n mobiel omdat ik die kleine foto’s in een wildpluk boek zo vaag vond, leuk dat je ze kan gebruiken :)
LikeLike
Na het lezen van dit artikel direct kleefkruid geproefd! Jonge scheuten zijn fris van smaak, leuke ontdekking! De rest door smoothie gedaan waar ik ‘m niet proefde, maar daarmee was het ‘harige deel’ wel weg :) De wildpluk woensdagen zijn echt super, ik ben in de wolken van de nieuwigheden die ik hier bijleer!
LikeLike
Slim! Door een smoothie is een goede inderdaad.
Ga ik deze week eens proberen :)
LikeLike
Pingback: Wildpluk Woensdag: Koffie surrogaat – Groene Avonturen