Geschiedenis:  In de zestiende eeuw was rode klaver een belangrijk landbouw gewas: een stikstoffabriekje. Rode klaver heeft de eigenschap om de grond te verrijken met stikstof uit de lucht. Het werd eveneens gebruikt als eiwitrijke voeding voor de dieren. Vroeger waren er klaververordeningen, zo moest tegen de tijd dat de pacht zou aflopen, het land opgeleverd worden bezaaid met klaver. Vroeger werden de bloemen gedroogd en fijngemalen en aan meel voor kruidenbrood toegevoegd.
Geneeskrachtig: Rode klaver kan helpen om menopauze klachten als nachtelijk zweten, stemmingswisselingen, prikkelbaarheid enz. te verlichten. De bloemen kun je ook gebruiken voor een gezichtsstoombad, het is een hele goede reiniger. Het wordt vaak gebruikt voor diverse huidproblemen.
Overig: Een vlinder die alleen van de rode klaver leeft, is het klaverblauwtje. Wanneer er geen rode klaver meer zou zijn, zou deze vlinder niet meer kunnen leven.
De rode klaver heeft vrij diepe bloemetjes zodat voor het opzuigen van de nectar een vrij lange tong nodig is. Je ziet daarom vooral hommels op de rode klaver
Toepassing: De bladeren kun je in salades gebruiken of koken als groente. De bloemetjes kun je in salades verwerken. Vroeger werden ze gedroogd en toegevoegd aan broodmeel.
Ook kun je thee zetten van de klaverbloemen, ongeveer 5 bloemen per kopje.
De zaden kun je gebruiken als kiemgroente.

Smalle weegbree

Geschiedenis: De Latijnse naam van de smalle weegbree is plantago lanceolata. Pantago verwijst naar de voetzool van de blanke man. Zo noemden de indianen deze plant toen zij hem voor het eerst zagen in hun omgeving. De Ierse immigranten hadden voet aan wal gezet in het verre Amerika en onder hun schoen plakten nog de zaden van hun land, zo verspreidde deze plant zich over een nieuw continent. In de tijd dat er nog geen antibiotica bestond, was plantago het antibiotica-kruid. Weegbree doodt namelijk schadelijke bacteriën, ruimt het overtollige slijm op en versterkt de weefsels.
Pelgrims gebruikten de bladeren bij verstuikingen en kleine ongemakken. Noord-Amerikaanse indianen gebruikten het bij slangenbeten en maalden de zaden om er meel van te maken (indian wheat). 
Geneeskrachtig: Weegbree heeft antibacteriële en wondhelende eigenschappen. Als je een klein wondje hebt kun je een weegbreepleister maken van het blad. Kneus een schoon blaadje en wikkel het om de aangedane plek. Thee of siroop van de bladeren werkt verzachtend bij keelpijn en ontstekingen van de slijmvliezen.
Gezondheid: De plant bevat onder andere vitamine C en B en kiezelzuur, zink en kalium.
Toepassing: Te gebruiken in salades, op brood.Gestoofd als groente. Als thee, in soep of siroop. Ook de bloemen en zaden zijn eetbaar. Je kunt ze van de stengel afritsen en over je soep of salade strooien.