Op weg van station Olst naar mijn bestemming: de aardehuizen, loop ik langs vele nieuwbouw huizen. Saaie grijze muizen. uhh.. huizen. Waar moet ik zijn? Opeens doemen daar rare vormen op in het landschap, ik zie wilde natuur en veel buitenspelende kinderen. Yes! Gevonden!

Samen met een groepje van het Free Café (over het Free Café later een post) heb ik de afgelopen week in het dorp meegeholpen met verschillende klussen. In de nabije toekomst willen we een Free Café 2.0 gaan bouwen, geheel gratis gebouwd en zo goed als zelfvoorzienend. Met permacultuurtuin, kas, keuken, rocket stove etc. Grootste plannen. De eerste plannen/tekeningen/gesprekken zijn geweest,
 een paar keer per maand vergaderen we over de stand van zaken. Maar met praten alleen kom je er niet, vandaar dat we ook veel willen leren.
En de aardehuizen in Olst zijn hiervoor een perfecte plek. Er zijn de afgelopen drie jaar 23 huizen gebouwd, waar verschillende volwassenen, kinderen en dieren in wonen.

Zondag leerde ik de techniek van auto bandenstampen (en dat had ik geweten, twee dagen spierrrrpijn) en was ik onder de indruk van dit mooie dorp.  ‘Hier kom ik vast nog wel eens terug’, dacht ik. En ja hoor, woensdag was ik er weer. Deze dag leerde ik de kunst van het stucen met leem en stro.