Hoi!
Mijn laatste ‘dagboek’ post schreef ik op 11 augustus, alweer twee maanden geleden. Het blijft mooi om terug te kijken op de afgelopen maand(en), ik voel me zo dankbaar voor de leuke en bijzondere dingen die ik mee maak en de mooie mensen die ik ontmoet. De tijd vliegt voorbij waardoor ik vaak vooral bezig ben met wat nog komen gaat, maar soms is het even fijn om stil te staan bij de mooie dingen die je al hebt gedaan en die op dit moment gebeuren. 

In September verbleef ik op het inspirerende Permanent Beta Festival. Een festival middenin de Drentse bossen, een festival die mede mogelijk wordt gemaakt door iedereen. Je helpt mee met opbouwen, in de keuken of achter de bar. Je geeft workshops en volgt workshops. Ik sliep in een kartonnen tent, gaf een wildpluk workshop, en volgde vele mooie workshops. Zo ging ik terug naar een vorig leven, schreef ik een ondernemingsplan, ontdekte ik de wetenschap achter verliefd zijn, leerde ik van alles mijn bedrijf te maken en staarde ik 3 minuten in iemand zijn ogen. Ik ontmoette vele, vele leuke mensen.

Paddenstoelen! Ik had me er nog nooit aan gewaagd, maar ben me er toch langzamerhand aan in het verdiepen. Een aantal paddenstoelen zijn namelijk erg makkelijk te herkennen en niet te verwarren met giftige. Zo vond ik een paar weken geleden m’n eerste eetbare paddenstoel! (een boleet) Eind oktober ga ik een dag op paddenstoelen excursie in Assen. Het is een van de leukste wildpluk producten om te zoeken, omdat je nooit weet of het er zal zijn, een ware speurtocht.

Verse vijgen uit de tuin van mijn ouders maken mijn zomer compleet. En zelfs nu het herfst is komen er nog regelmatig vijgen vanaf. Ook had ik een lievelingsochtend: op een hoge ladder in een honderd jaar oude perenboom met een fruitvanger peren vangen. 

Permacultuur! Dit jaar volg ik een PDC, een Permaculture Design Course. 12 dagen lang (verspreid over het jaar) leer ik alles over permacultuur. Met in September een intensief openingsweekend waarbij we elkaar (iets van twintig mensen) leerden kennen en ons twee dagen lieten onderdompelen in de wereld van permacultuur. De eerste dag liet Martijn (de docent) ons kennismaken met de basisprincipes van permacultuur. We observeerden, analyseerden, hebben onze eigen levensloop beschreven, we hebben getekend, gemediteerd.. Iedereen had thuis heerlijk gekookt en in ‘potluck’ vorm hebben we gezamenlijk geluncht. ’s Avonds hebben we gewildplukt en zelf vuur gemaakt, waarna we onze dromen vertelden rondom het kampvuur. De volgende dag was het een bodem dag. Op deze dag leerden we alles over de soorten bodem die er zijn, wat er in de bodem gebeurd en hoe je de bodem kunt verbeteren (door compost, mulch) En we onderzochten de door ons meegebrachte bodem (ietwat zure klei/zand grond bleek het te zijn)

Met een hoofd vol kennis en inspiratie reed ik zondagavond in de trein 3,5 uur terug van Breda naar Groningen. Aankomende zaterdag is alweer de volgende dag, yes!

De maand september was een gekke media maand. Via via werd ik geïnterviewd en gefotografeerd voor de NRC next, voor de rubriek ‘Verdienen en uitgeven’. Radio 1 las dit verhaal en vroeg me in de radio uitzending ‘Dit is de nacht’. Om 22.30 stapte ik in de trein in Leeuwarden naar Hilversum en de volgende ochtend was ik om 08.00 weer thuis, mooi avontuur! NOS.nl schreef een artikel over voedselverspilling waarvoor ze me kort hebben geïnterviewd en een paar weken geleden kwam de Marie Claire met een nummer over duurzaamheid. Samen met drie inspirerende vrouwen stond ik in de rubriek ‘Zij doen groen’.

Wauw wauw wauw, zo bijzonder allemaal!  Alles is te lezen/beluisteren op de ‘Media‘ pagina.

Het Boeddhisme, sinds een jaar ben ik hier veel over aan het lezen. Tijdens mijn Vipassana retraite leerde ik er veel over tijdens de lezingen en de afgelopen twee maanden is er een soort Boeddhisme kraan open gegaan en ben ik niet meer te stoppen. Ik lees vooral veel boeken van Thich Nhat Hanh, die in het boeddhistische klooster Plum Village in Frankrijk woont. Waar het vooral bij Thich Nhat Hanh omdraait is aandachtig leven. Mindfulness. 

Zijn in het hier en nu, niet in het verleden, niet in de toekomst. Voor mij is dit een groot leerproces. In mijn hoofd zitten is iets wat ik de hele dag door doe. De afgelopen maand ben ik mezelf aan het trainen, trainen om NU te leven, nu te genieten. Tijdens het koken met aandacht te koken, met aandacht te eten, met aandacht te fietsen. En langzamerhand lijkt het alsof er een soort mist verdwijnt, het leven is zo mooi als je overal de aandacht voor hebt. Gesprekken worden dieper, de natuur wordt intenser, zelfs van hele kleine dingen ga je genieten. Maar het blijft werken, vandaar dat ik mezelf erop blijf wijzen haha. ‘HIER’

Zie hier mijn nieuwe mobiel. Bellen, smssen en ouderwetse spelletjes. Oh, en een radio, rekenmachine en wekker. Geen afleiding, geen honderd keer per dag een facebook-mail-instagram-whatsapp rondje. Gewoon zijn, in het hier en nu. Al zou ik mijn laptop-tijd ook nog wel iets kunnen terugdringen. Maar geen smartphone meer hebben bevalt me erg goed! 

Jaaaa, ik heb een tuin! 360 m2 (volgens mij is het echt maar 100m2, maar volgens de voorzitter is het 360m2), met kasje, gereedschapshuisje en mini caravan. Met compostvaten, watertonnen en een super toffe oude hakselaar die je met de hand bediend en waarmee je tuinafval klein krijgt (voor mulch)
Ook staan er bramen, gele framboos, een mini appelboompje, citroenmelisse en rabarber. 

De tuin is op 10 minuten fietsen en kost maar 10 euro per maand. Hoi toekomstige permacultuur tuin! (en veel werk! ) Mijn hoofd draait overuren, wat ga ik er verbouwen, hoe ga ik het inrichten? De komende tijd ga ik de caravan oplappen, bodembedekker zaaien, een rocketstove maken en vooral veel observeren zodat ik daarna met een mooi permacultuur ontwerp kan komen. 

Mooi hoe het leven kan lopen: ik zat al een tijdje met een onrustig gevoel, dat er iets in m’n leven moest veranderen. Ik zit namelijk vooral de hele dag achter m’n laptop, iets wat ik leuk vind maar waar ik niet heel veel energie van krijg. De onrust is weg sinds ik de tuin heb. Lichamelijk werk, buitenlucht en mijn eigen paradijsje creëren. YEAH. En als je zin hebt om mee te werken, je bent welkom!

Ik merk, aan elke foto kan ik een hele blogpost wijden. Vandaar binnenkort een blogpost over de permacultuur opleiding, foto’s van de tuin, paddenstoelen zoeken, hoe het me vergaat zonder smartphone en hoe het boeddhisme samengaat met de wereld ‘redden’.