Motivatie, in het begin heb je er vaak heel veel van, iets verderop in het proces ebt het soms een beetje weg. En dan moet je het weer terug zien te vinden of toch echt doorzetten.
Anderhalve maand heb ik me super strikt aan het lokale eten gehouden, met meegebrachte saladebakjes naar vrienden, appelsap drinken tijdens feestjes en geen mosterd willen eten omdat daar niet lokale azijn en zout in zit. Toch merk ik dat de challenge iets groter is dan ik zelf had verwacht.
Van te voren is het heel makkelijk praten, een jaar lang lokaal eten, appeltje eitje. Als je eenmaal bent begonnen valt dat soms even zwaar.

De afgelopen week was ik er even klaar mee. Niet met het lokale eten, wel met het ‘verbod’ wat ik mezelf opleg. Ik voelde me een rebelse puber die helemaal klaar was met de opgelegde regels van z’n ouders. Of iemand die heel graag wil afvallen en na dagen wortels eten opeens tien taarten tegelijkertijd opeet.

Tijdens Welcome to the Village, een festival in Leeuwarden, ben ik iets minder streng geweest.
Doordat ik vrijwilliger was tijdens de opbouw kon ik mooi de hoofdingang inclusief tassencontrole omzeilen waardoor ik mijn eigen eten kon mee smokkelen. Zo heb ik tijdens het festival lokaal ontbeten, geluncht en avond gegeten. Wel heb ik elke dag een paar niet lokale dingen gegeten of gedronken. Niet lokale biertjes (vanaf dag twee heb ik lokale biertjes meegenomen), rauwe cacaorepen, koffie en vegan ijs.

Jep, ook koffie. Ik was er zo fijn van afgekickt, maar na 1 kopje lijkt het alsof je weer terug bij af bent.
Een dag later zegt je lichaam ‘neem toch nog zo’n lekker kopje’ en sindsdien (1,5 week) heb ik weer elke dag koffie gedronken. Nu ben ik het weer aan het afbouwen, knallende koppijn daar heb ik dit keer geen zin in.

Een mooie ervaring vond ik het. Hoe snel je weer ‘verslaafd’ kunt zijn en wat het met je lichaam doet.
Na 1 kopje zit rustig nadenken er niet meer in en voelde ik me gejaagd en veel emotioneler. Opeens temidden van leuke mensen op een festival een beetje triest zijn, op de een of andere manier heeft koffie dat effect bij mij (dat had ik in mijn koffie tijd soms ook al)
Dus: weg ermee.

Mooi om te zien hoe je het lokale met het niet lokale kunt combineren en dat heel streng niet altijd even goed is. Daardoor krijg ik juist méér zin in alles wat niet lokaal is.
Dat rauwe cacao reepje of het vegan ijs vond ik eigenlijk niet veel lekkerder dan een frisse lokale appel of een komkommer. En daar is ‘ie weer: de motivatie is terug!

Nu gaat dit stukje opeens over de lastige anderhalve week, maar die weken ervoor waren heel leuk en lekker!
Ik leerde de mensen beter kennen die mijn eten verbouwen, ontdekte een pluktuin vol rijpe bessen op loopafstand van m’n huis, had mooie gesprekken over lokaal eten en at tientallen haverpannenkoeken en kilo’s groente. (en viel daardoor opeens twee kilo af)

De komende tijd ga ik weer gemotiveerd door en zal ik iets liever voor mezelf zijn. Schuldgevoelens, die zijn nergens voor nodig. Dit hoeft namelijk geen jaar te worden waarin ik verdwijn in een a-sociale bubbel.
En een jaar bestaat uit maar liefst 1095 maaltijden, als ik mijn 95% regel toepas kan ik ongeveer 55 niet lokale maaltijden nuttigen, wat neerkomt op 1 maaltijd per week.
Dat lijkt me een fijn uitgangspunt, waardoor ik ook veel meer plezier beleef aan alle andere 1040 super lekkere lokale maaltijden.

Binnenkort zal ik een heuse wat-eet-ik-vandaag vlog maken. En misschien zelfs een Q&A video, dus als je nog vragen hebt over lokaal eten, ik hoor ze graag, dan beantwoord ik ze binnenkort!